"งานที่แท้จริงของคนทำงานศิลปะอยู่ที่หลังเวที ส่วนที่เห็นหน้าเวทีเป็นเพียงการแสดง"
เช้านี้พื้นที่เข้าแถวแคบถนัด....ด้วยแดดยามเช้าสาดเข้ากลืนกินร่มเงาบริเวณใต้ถุนอาคารเรียนไปเกือบครึ่งหนึ่ง
กอปรกับด้านที่เหลือได้จัดตั้งเวทีกลางไว้สำหรับงานใหญ่ของโรงเรียนที่ครองพื้นที่เกือบทั้งแถบ
เช่นกัน เป็นเหตุให้นักเรียนที่มารวมตัวเข้าแถวในเช้านี้จึงอัดกันแน่นและดูโกลาหลกว่าทุกครั้ง
เยื้องไปทางด้านหน้ากลุ่มแถวนักเรียน วงดุริยางค์เข้าประจำที่กลางแดดจ้า
แต่ดูไม่เป็นระเบียบเช่นทุกวัน กระนั้นครูผู้คุมวงก็สามารถนำวงบรรเลงเพลงไปจนถึงท่อนสุดท้าย
หลังการสวดมนต์และการปฏิญาณตนของนักเรียนจบลง
นักเรียนอีกกลุ่มชูป้ายศัพท์ 3 ภาษาเพื่อเรียนรู้ด้านภาษาเช่นเคย
วันนี้...พวกเราจะเสนอคำว่า ภาษาไทย เดิน
ภาษาอังกฤษ Walk ภาษาจีน ZOU
.................................................................
ผมมาขอลาออก....ครูผู้คุมวงดุริยางค์กล่าวพร้อมยื่นใบลาออกให้ผู้อำนวยการ
หลังกลุ่มนักเรียนแยกย้ายเข้าห้องเรียนจนหมดแล้ว เขาเป็นครูสอนดนตรี
ร่างเล็กแต่ดูแกร่ง เขาไม่กล่าวถึงเหตุผลใด ๆ แม้กระทั่งในใบลาออก
แต่ก่อนหน้านั้น...ในภาคเรียนที่ 2 ปีที่แล้ว ผู้อำนวยการได้มอบหมายให้เขาไปฝึกซ้อมเพลงมาร์ชประจำโรงเรียน
โดยเตรียมวงและนักร้องประสานเสียงไว้เพื่อบรรเลงในงานใหญ่ของโรงเรียนที่จะมีขึ้นในปีหน้า
มันเป็นงานที่เขาภาคภูมิใจ จึงมุ่งมั่นและตั้งใจทำตามภารกิจที่ได้รับมอบหมาย
ภายใต้ความรับผิดชอบของครูดนตรีที่ทุกคนต่างรู้กันดี
คือ ปัญหาการเข้าออกของนักเรียนที่อยู่ในวงเกิดขึ้นเนือง ๆ นี่ก็เช่นกัน
หลังจากที่เขาฝึกวงดุริยางค์จนบรรเลงเพลงชาติ เพลงกราวกีฬาและเพลงมหาฤกษ์มหาชัยได้
จนงานกีฬาประจำปีของโรงเรียนผ่านไปด้วยดีแล้ว นักเรียนมาขอลาออกเกือบทั้งวง
ด้วยเหตุผล ต่าง ๆ นา ๆ
ผู้ปกครองไม่อยากให้ลูกลำบากตรากตรำในกิจกรรมการฝึกซ้อมและเหน็ดเหนื่อยจากการออกงาน
ครูในวิชาอื่น ๆ ต้องการความพร้อมในการเรียนของนักเรียนกลุ่มนี้
นักเรียนต้องการเตรียมตัวไปสอบเรียนต่อในระดับชั้นที่สูงขึ้น ฯลฯ
สุดท้ายในภาคเรียนที่ 1 ของปีการศึกษาต่อมา
เขาต้องฟอร์มวงใหม่ กับนักเรียนกลุ่มใหม่ที่ไม่เคยสัมผัสเครื่องดนตรีมาก่อน
ปัญหาเฉพาะหน้าคือ การทำวงให้บรรเลงเพลงชาติให้ได้ก่อนเพราะต้องบรรเลงทุกเช้า
ธรรมชาติของการฝึกเล่นดนตรีที่คนเสพศิลป์อาจไม่เข้าใจได้เลยคือ เวลาที่ใช้ในการฝึกฝนและการเรียนรู้ที่ต้องใช้มากเกินกว่าการเรียนรู้ในรายวิชาทั่ว
ๆ ไป เวลาที่ใช้เรียนรู้และฝึกฝนเพลงชาติหนึ่งเพลง
ถ้าใช้เวลาในตารางเรียนสัปดาห์ละ 1 ชั่วโมงจะต้องใช้เวลา 20
ชั่วโมงนั่นคือ 1 ภาคเรียนจึงสามารถบรรเลงเพลงได้จนจบ
แต่ภาระงานของเขาคือ การทำวงเพื่อบรรเลงในงานของโรงเรียนที่จะมีขึ้นในอีก
4
เดือนข้างหน้า เขาจะต้องทำเพลงเพื่อฝึกซ้อมนักเรียนเพิ่มคือ
เพลงมาร์ชประจำโรงเรียน เพลงมหาฤกษ์มหาชัย และฝึกนักร้องประสานเสียงโชว์บนเวที เวลาที่มีตามตารางเรียนคงไม่ประสบความสำเร็จแน่
ทางแก้คือ ต้องนัดนักเรียนมาเรียนและฝึกซ้อมในตอนเช้าก่อนเข้าเรียน
ตอนพักเที่ยงและตอนเย็นหลังเลิกเรียนเป็นเวลาพิเศษ
เขาหายหน้าไปจากวงสังคมในโรงเรียน
งานของเขาหมกตัวอยู่ในห้องซ้อม
จะเห็นเขาโผล่มาก็เฉพาะต้องเดินออกจากห้องซ้อมไปสอนนักเรียนตามตารางเรียนเท่านั้น
ความมหัศจรรย์ของครูดนตรีที่คนไม่อาจเข้าใจและเข้าถึงได้คือ
ในวงดนตรีที่เขาสอนมีเครื่องดนตรีมากชิ้น แต่ละชิ้นเขาจะต้องสอนนักเรียนให้สามารถเล่นได้
ดังนั้น..เวลาที่เหลือจากการทุ่มเทให้กับโรงเรียนคือ การใช้เวลาที่บ้านเพื่อตนเองในการเตรียมเพลง
ตั้งแต่การเรียบเรียง การทำโน้ต การเรียนรู้เครื่องดนตรีแต่ละชิ้นเพื่อให้เข้าใจและถ่ายทอดแก่เด็กได้
ในต้นภาคเรียนแรกของปีการศึกษานี้
เขาหายหน้าไปพักหนึ่ง แล้วกลับออกมาพร้อมกับวงดุริยางค์น้องใหม่ ที่บรรเลงเพลงชาติไทยในตอนเช้าได้อีกครั้งเหมือนในภาคเรียนที่ผ่านมา
กระนั้น เขาก็ยังเป็นคนที่ไม่มีปฏิสัมพันธ์กับสังคมเช่นเดิม เพราะยังมีอีกหลายเพลงที่ยังบรรเลงไม่ได้
จนกระทั่ง
ก่อนหน้างานใหญ่หนึ่งสัปดาห์
“เพลงมาร์ชประจำโรงเรียนพร้อมนักร้องประสานเสียงเสร็จแล้วครับ
อยากให้ ผอ. ช่วยพิจารณา” เขายื่นแผ่นบันทึกภาพวิดีทัศน์ให้กับผู้อำนวยการ
“อื้ม...ขอบคุณมากนะ เดี๋ยว
ผอ.จะนำไปเปิดดูนะ” ผู้อำนวยการกล่าวขอบคุณ
กลุ่มนักร้องประสานเสียง
เป็นนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 2 ร้องเพลงมาร์ชโรงเรียนที่มีคีบอร์ดของครู
มีเมโลดิก้าและแซกโซโฟนของนักเรียนบรรเลงเป็นแบ็คอับ
“เขาทำได้ดีทีเดียว” ผู้อำนวยการรำพึง พร้อมกับนำไปโพสต์ลงเฟสบุ๊คเพื่อรับฟังความเห็นของเพื่อนครูและสาธารณชน
เขาคงรอฟังว่า
งานของเขาดีพอที่จะโชว์บนเวทีได้ตามที่ผู้อำนวยการมอบหมายหรือไม่
ถ้าเป็นไปได้การทุ่มเทของเขาที่ให้กับนักเรียนก็ขอเพียงแค่เป็นกำลังใจที่จะทำให้เขาได้หยัดยืนต่อไป เขาเเสร็จภารกิจการเตรียมงานใหญ่ในหน้าที่ของเขา
ในขณะที่มีข่าวออกมาว่า ผู้คนสงสัยว่า เขาอยู่ที่ใดจึงไม่ออกมาช่วยงานเตรียมการจัดงานใหญ่เช่นคนอื่น
ๆ
ข่าวว่าไม่ทุ่มเทช่วยเพื่อนทำงาน
ผมมาขอลาออก....เขากล่าวพร้อมยื่นใบลาออกให้ผู้อำนวยการ
“ผมขอขอบคุณมากครับ ท่าน ผอ.” เขาพนมมือไหว้
พลางสบตากับผู้อำนวยการเป็นครั้งสุดท้าย
แล้วหันหลังเดินจากไป
เสียงศัพท์ 3 ภาษายังก้องอยู่ใต้ถุนอาคารเรียน
ภาษาไทย เดิน ภาษาอังกฤษ Walk ภาษาจีน ZOU
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น