David Von Drehle รายงาน
สุริยา เผือกพันธ์ แปลและเรียบเรียง
“ที่ชานเมืองมอนโรเวีย
เมืองหลวงของไลบีเรีย ผืนหญ้าสีเขียวอยู่ท่ามกลางปาล์มและพืชเขตร้อน
เป็นสถานที่ก่อเกิดเรื่องราวของกลุ่มคนในบ้านสีเหลืองสดใสแจมด้วยสีน้ำเงินอย่างประณีต
นี่คือหน่วยปฏิบัติการ The campus of Eternal Love Winning
Africa ที่ที่ไม่มีเชื้อชาติศาสนา” และนี่เป็นหนึ่งในบุคคลแห่งปี 2014
แคทที่ เมย์เลอร์ (Katie
Meyler) วัย 32 ปี ผู้ก่อตั้งโรงเรียน More Than Me เพื่อเด็กหญิงที่เปราะบางจากแหล่งเสื่อมโทรมทางตะวันตกของเมืองมอนโรเวีย
ก่อนการเกิดสถานการณ์อีโบล่า โรงเรียน More
Than Me เป็นองค์กรที่ช่วยเหลือเด็กหญิงจากท้องถนนให้มีโอกาสเข้าเรียนหนังสือในโรงเรียน
เมื่อมีการโจมตีจากอีโบล่า ภารกิจของพวกเราเปลี่ยนแปลงไปจากการช่วยเหลือเด็กหญิงเหล่านี้เข้าโรงเรียนและสร้างความมั่นใจให้พวกเขาได้มีทางเลือกที่จะมีชีวิตอยู่อย่างมั่นคงหลังจบการศึกษา
วันที่ 24 กันยายน ฉันเดินทางไปพบหน่วยรักษาโรคอีโบล่าของเจอรรี่
บราวน์ (Jerry Brown) ซึ่งเขาเป็นผู้หนึ่งที่เข้าร่วมเฉลิมฉลองการจบหลักสูตรของเด็ก
ๆ เหล่านี้ บ่อยครั้งที่เขาได้ช่วยเหลือผู้คนให้รอดชีวิต สมาชิกในครอบครัวทั้งหมดที่นั่นรอคอยผู้จะรอดชีวิตจากการช่วยเหลือของเขา
ผู้คนร้องเพลง สวดมนต์และเฉลิมฉลองการมีชีวิตอยู่ และที่นั่นมีเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ยืนทำหน้าเศร้า
เธอเพิ่งจะร้องไห้เสียงดัง และฉันได้ตั้งคำถามว่า “เกิดอะไรขึ้นกับเด็กหญิงคนนี้” เธอรอดพ้นจากอีโบล่า
“แล้วทำไมเธอจึงยังทุกข์ใจอีก” ผู้รอดพ้นจากภัยโรคร้ายได้อธิบายกับฉันว่า
เมื่อเธอตื่นขึ้นจากการเจ็บป่วยขั้นโคม่า คนในครอบครัวของเธอเสียชีวิตทั้งหมด
ไม่มีใครดูแลเธอ เธอชื่อเอสเธอร์ (Esther)
ฉันได้บอกกับคนที่ทำงานด้านสังคมจากกระทรวงสาธารณสุขว่า
“เรามีบ้านหลังนี้จงอยู่จนกว่าคุณจะสามารถอธิบายได้ว่าครอบครัวของเธออยู่ไหน”
ขอให้พวกเราช่วยดูแลเธอ
ในยามค่ำคืนที่เธอนอนไม่หลับ ฉันจะช่วยกระซิบปลอบเธอให้เธอสงบลง
ตลอดเวลาที่ทำงานอยู่ประสบการณ์ทำให้เรามีความผูกพัน เมื่อคุณพูดถึง “อีโบล่า” ฉันรู้ว่าโลกจะต้องคิดถึงจำนวนผู้คนหรือการร้องขอที่ไร้ประโยชน์
แต่เมื่อคุณพูดถึง “อีโบล่า” กับฉัน
ฉันกลับคิดถึงเอสเธอร์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น