วันอาทิตย์ที่ 28 ธันวาคม พ.ศ. 2557

บุคคลแห่งปี 2014 (2014 Person of the Year) นักรบอีโบล่า (The Ebola Fighters): คนผู้ขานรับเสียงเพรียกหา




                                                                                                           David Von Drehle   รายงาน
                                                                                                          สุริยา เผือกพันธ์ แปลและเรียบเรียง

                “ที่ชานเมืองมอนโรเวีย เมืองหลวงของไลบีเรีย ผืนหญ้าสีเขียวอยู่ท่ามกลางปาล์มและพืชเขตร้อน เป็นสถานที่ก่อเกิดเรื่องราวของกลุ่มคนในบ้านสีเหลืองสดใสแจมด้วยสีน้ำเงินอย่างประณีต นี่คือหน่วยปฏิบัติการ The campus of Eternal Love Winning Africa ที่ที่ไม่มีเชื้อชาติศาสนา” และนี่เป็นหนึ่งในบุคคลแห่งปี 2014




ดร. ปีเตอร์ ไพโอท (Dr. Peter Piot) วัย 65 ปี ผู้เชี่ยวชาญด้านไวรัสและนักฟิสิกส์ผู้ร่วมงานการค้นหา   อีโบล่าในห้องทดลองของพวกเราที่แอนต์เวิร์บ (Antwerb) เราได้เห็นไวรัสอีโบล่าในครั้งแรกในวันที่ 10 ตุลาคม 1976 โดยเราได้นำกระติกน้ำร้อนสีน้ำเงินสดใสมาใบหนึ่งแบบที่คุณเคยใช้ดื่มกาแฟนั่นแหละ ในนั้นบรรจุเลือดของแม่ชีแคทอริกคนหนึ่งซึ่งได้เสียชีวิตลงด้วยอาการเลือดหลั่ง ซึ่งเป็นเหมือนเสียงระฆังที่บอกเตือนพวกเรา เราเพียงแต่สวมถุงมือและเปิดมันออกภายใต้ความดันเป็นลบ ดังนั้น อากาศจึงพุ่งขึ้นมาแต่ไม่ได้พัดถูกใบหน้าของใคร สิ่งหนึ่งที่พวกเราเห็นว่ายอยู่ในของเหลวกึ่งน้ำกึ่งน้ำแข็งในขวดเล็ก ๆ ที่ที่ยังไม่ถูกทำลาย ส่วนกระติกใบอื่นแตกเสียหายหมดแล้ว มันมีเพียงเลือดและไวรัสที่ว่ายอยู่ในกระติกน้ำร้อน เราไม่มีเบาะแสใด ๆ บ่งบอกเตือนให้รู้เรื่องราวของมันเลย ดังนั้น จึงคิดว่ามันต้องเป็นอันตรายแน่ เราใช้กล้องจุลทรรศน์ส่องจึงเห็นตัวคล้ายหนอนที่ไม่เคยเห็นมาก่อน นี่มันมีมาก่อนมีกูเกิ้ล ดังนั้นเราจึงไปที่ห้องสมุดเพื่อไปดูที่สมุดรวมภาพไวรัสและยืนยันได้ว่า นี่คือไวรัสเพียงชนิดเดียวที่เรารู้จักเรียกมันว่า มาเบริ์ก (Marburg) เวลานั้นจึงเป็นเวลาที่เราได้รู้จักมันครั้งแรก “อ้า..นี่คือไวรัสตัวใหม่ หรือที่เรียกว่า มาเบริ์ก” ที่ไม่เคยรู้มาก่อนว่าเป็นสาเหตุของการแพร่ระบาด


ดร.พาร์ดิช ซาเบตี้ (Dr. Pardis Sabeti) วัย 38 ปี นักพันธุศาสตร์ ผู้ซึ่งค้นหา จีโนม (ข้อมูลทางพันธุกรรมทั้งหมดที่จำเป็นใช้ในการสร้างและจำเป็นต่อการดำรงชีวิตอย่างปกติของสิ่งมีชีวิตชนิดใดชนิดหนึ่ง) ของไวรัสอีโบล่าจากการแพร่ระบาด
เราเห็นสัญญาณที่เผยให้รู้ถึงการระบาดในเดือนมีนาคมที่กินี (Guinea) แล้วดำเนินการเตรียมการวิจัยโดยร่วมมือกับโรงพยาบาลในเซียร์ราลีโอน (Sierra Leone) การระบาดเกิดขึ้นบริเวณชายแดนของกินี,เซียร์ราลิโอน, และไลบีเรีย (Liberia) ดังนั้น เราจึงรู้ได้ว่า โรงพยาบาลอาจจะรู้เรื่องนี้แล้ว เพื่อน ๆ ของพวกเราที่โรงพยาบาลและที่กระทรวงสาธารสุขในเซียร์ราลีโอน พูดว่า “พวกเราต้องการตรวจและวินิจฉัย” เราขึงตอบว่า “ตกลง เราจะช่วย”
การวินิจฉัยอีโบล่าที่ขาดการยืนยันมีความเป็นไปได้ เพราะว่า พวกเรารู้เรื่องความเป็นไปในจีโนมของไวรัส การบำบัดรักษาคล้ายกับ ZMapp อยู่บนพื้นฐานของการโจมตีโปรตีนในไวรัสด้วย ถ้าจีโนมเปลี่ยนแปลง โปรตีนเปลี่ยนแปลงและโปรตีนต่อต้านเชื้อโรคในร่างกาย (Antibodies) อาจทำงานไม่ได้นาน ดังนั้น การทำงานของจีโนมจึงเป็นหน่วยพื้นฐานอันแรกที่จะทำหน้าที่นี้ ในกรณีนี้ มีข้อแนะนำว่า การระบาดเริ่มต้นจาก การระบาดวิธีเดียวที่เข้าสู่มนุษย์และไม่ขยายวงกว้างโดยสัตว์และไม่ติดต่อสัตว์ ดังนั้น สิ่งสำคัญที่สุดคือ การเฝ้าดูการติดต่อระหว่างคนกับคน


ธอมัส เกอิสเบิร์ต (Thomas Geisbert) วัย 52 ปี ผู้เชี่ยวชาญด้านไวรัส ซึ่งเป็นผู้นำการสืบค้นครั้งแรก ด้วยยา TKM อีโบล่า

ผมมองเห็นอีโบล่าเป็นเพียงสิ่งที่ท้าทาย เมื่อผมเริ่มศึกษาบางอย่างครั้งแรกในปี 1990 ผมรู้สึกตื่นเต้น เพราะว่าบางสิ่งที่ผมพยายามทำนั้นใช้หมู หนูหรืออื่น ๆ  แต่มันเกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างก้าวกระโดยจากสัตว์จำพวกหนู (Rodent) ไปสู่สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่ไม่ใช่คนคล้ายกับลิง ทันทีที่ทำทุกครั้งในลิง ลิงจะตายหมด พวกเราล้มเหลวมาก ๆ ในปี 1990 มีเพียงการทดลองสองครั้งในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่ไม่ใช่คน ทุกครั้งที่ทำนอกห้องทดลองโดยทำที่ ไบโอเซฟตี้ ชั้น 4 และทำโดยใช้ ZMapp และ T.KM-Ebola ซึ่งผมทำกับบริษัทไบโอเทค Tekmira ผมจำได้ถึงการเดินเข้าไปในห้องที่ได้ดูลิงเสียชีวิต จากห้า หก เจ็ด แปด สิบสอง ก่อนหน้านั้นทุกตัวมีสุขภาพดี ไม่มีโรคภัย ในสนามการทดลองของผมมันรู้สึกยิ่งใหญ่ที่สุดเท่าที่คุณจะสามารถจิตนาการ ความรู้สึกดีที่สุดคือการได้รู้ ผมได้ช่วยเหลือในการพัฒนาบางสิ่งที่เป็นความหวังในการช่วยเหลือให้คนปลอดภัย เพราะถ้ามันทำให้คนปลอดภัยได้นั่นคือสิ่งสำคญมาก

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น